|
چراغ دیده ی شب زنده دار من
خداوندا تو میدانی که انسان بودن و ماندن در این دنیا چه دشوار است چه رنجی میکشد آنکس که انسان است و از احساس سرشار است .
در خـيابـان کـه راه مـيروم هـمه را شــبـيه او مـيديـدم.. امـا ايـن فقـط يـک تــوهـم بـود که آن مـوقـع هـا به سـراغـم مـي آمـد.
چـهره اش روي همـه ي صــورتها رفـلـکس ميشد !
هـمه انـگار او بــودند! امـا نـبودنـد ..
خـنده دار اسـت، الـبته اکنـون نــــه, آن مـــوقـع هـــا ..
گـوش شيـطـان کـَـر فــرامـوش شـده است! الـبته اگـر بـازنــــــگردد!!
 نظرات شما عزیزان: شنبه 14 ارديبهشت 1392برچسب:, :: 20:10 :: نويسنده : شیوا
درباره وبلاگ  تقدیم به همه دوستان مجازی : اسمش را می گذاریم دوست مجازی اما آن سو یک آدم حقیقی نشسته خصوصیاتش را که نمی تواند مخفی کند وقتی دلتنگی ها و آشفتگی هایش را می نویسد وقت می گذارد برایم، وقت می گذارم برایش نگرانش می شوم دلتنگش می شوم وقتی در صحبت هایم به عنوانِ دوست یاد می شود مطمئن می شوم که حقیقیست هرچند کنار هم نباشیم هرچند صدای هم را هم نشنیده باشیم، من برایش سلامتی و شادی آرزو دارم هرکجا که باشد...! آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پيوندها
نويسندگان
|
||
 |
تبادل
لینک هوشمند
